લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા|Writing Theological Preparation in Gujarati

 

 

લેખન રૂઢિ એ ગુજરાતી ભાષામાં લખતી વખતે અનુસરવાની કેટલીક નિયમો અને રીતો છે. આ રૂઢિઓનું પાલન કરવાથી લખાણ સ્પષ્ટ, સચોટ અને વાંચવામાં સરળ બને છે.

લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા એટલે આ રૂઢિઓને સમજવા અને તેનું પાલન કરવાની ક્ષમતા. લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા ધરાવતા વ્યક્તિઓ તેમના લખાણમાં નીચેના ક્ષેત્રોમાં સુધારો કરી શકે છે:

• સ્પષ્ટતા: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવાથી લખાણ વધુ સ્પષ્ટ અને સમજી શકાય તેવું બને છે.
• સચોટતા: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવાથી લખાણમાં ભાષાની ભૂલો ઘટે છે.
• વાંચવામાં સરળતા: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવાથી લખાણ વાંચવામાં સરળ બને છે.

લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા વિકસાવવા માટે નીચેની બાબતોનું ધ્યાન રાખવું જોઈએ:

• ગુજરાતી વ્યાકરણ અને શબ્દભંડોળનું જ્ઞાન: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવા માટે ગુજરાતી વ્યાકરણ અને શબ્દભંડોળનું જ્ઞાન હોવું જરૂરી છે.
• લેખનનો નિયમિત અભ્યાસ: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવા માટે લેખનનો નિયમિત અભ્યાસ કરવો જોઈએ.
• સુધારા માટે પ્રતિસાદ મેળવવો: લેખન રૂઢિઓનું પાલન કરવા માટે સુધારા માટે પ્રતિસાદ મેળવવો જોઈએ.

લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા વિકસાવવા માટે નીચેના સંસાધનોનો ઉપયોગ કરી શકાય છે:

• ગુજરાતી વ્યાકરણ અને શબ્દભંડોળની પુસ્તકો
• લેખન રૂઢિઓ પર લખાયેલી પુસ્તકો અને લેખો
• લેખન સ્પર્ધાઓ અને કોર્સ

લેખન રૂઢિ વિષયક સજ્જતા વિકસાવવાથી વિદ્યાર્થીઓ, વ્યવસાયીઓ અને અન્ય કોઈપણ વ્યક્તિઓ તેમના લખાણમાં સુધારો કરી શકે છે.

 

લખાણમાં કઈ કઈ બાબતોની કાળજી રાખવી જોઈએ કે જેથી તે સ્પષ્ટ અર્થ દર્શાવનારું, સંવાદી અને શુદ્ધ બને તે માટેની મહત્ત્વની થોડી બાબતો અંહી જોઈએ:

 

શબ્દઘટકો લખવાની રૂઢિ:-

 *વાક્યમાં આવતો શબ્દ ‘જ’ હંમેશા છૂટો લખવો.

ઉદા. રમેશ જ આ કામ કરશે.

હું સુરત જઈશ જ.

આજે વરસાદ પડવો જ જોઈએ.

(તેમજ અને ભાગ્યેજ માં ‘જ’ ભેગો લખાય છે.)

 

*વાક્યમાં આવતો ય-યે જ્યારે ‘પણ’ના અર્થમાં વપરાય ત્યારે તેને શબ્દ સાથે જોડીને લખવો.

ઉદા. કરશનકાકાયે આવે, તમેય આવજો.

બાળકો તો દફતરેય લાવશે.

 

*વિભક્તિના પ્રત્યયો શબ્દની સાથે જોડીને લખવા.

(હિન્દીમાં આવા પ્રત્યયો જુદા લખાય છે.)

ઉદા. ખેતરમાં ઢોર બાંધેલા છે.

તેણે કૂવામાંથી પાણી કાઢીને બધાને પાયું.

મોટાઓએ નાનાની વાતો ધ્યાનથી સાંભળવી જોઈએ.

 

*નામયોગી છૂટા લખાય છે.

ઉદા. લીમડા નીચે એક ખાટલો પડ્યો છે.

ઘર પાસે એક નાનકડું મંદિર હતું.

ગામ નજીક એક સુંદર ટેકરી હતી.

 

*દ્વિરુક્તીવાળા શબ્દો ભેગા લખવા.

ઉદા. તમતમારે, જુદાજુદા, સાથોસાથ, દૂરદૂરથી, ભાતભાતના, કેટકેટલું, વારંવાર, જેમતેમ વગેરે..

 

*સામાસિક પદો ભેગાં લખવા.

ઉદા. આજકાલ, નાનામોટાં, લાંબુટૂંકું, હારજીત, જીવનયાત્રા, સીતારામ, રામબાણ,મંદસ્વરે, આવજા, ઉપરનીચે વગેરે..

ક્યાંક શબ્દ લાંબો જણાય ત્યાં વચ્ચે લઘુરેખા મૂકી શકાય.

ઉદા.- વેપાર-વણજ, આસમાની-સુલતાની, ધંધા-રોજગાર વગેરે..

 

*સંયુક્ત કે સહાયકારક ક્રિયાપદ છૂટા લખવા.

ઉદા. તે વાંચતો હતો.

બળદને રસ્તા પર બાંધી દીધો.

કાલે પરીક્ષા છે એટલે હું વાંચતો હોઈશ.

તેઓ ઘરમાં બેઠાં હશે.

 

*-વશાત્, -પૂર્વક, -વત્, -વિષયક વગેરે જે શબ્દની પાછળ આવે તે શબ્દ સાથે જોડીને લખવા.

ઉદા. મેં ભારપૂર્વક સૌને આ વાત કરી.

આજે તેણે વિધિવત્ પૂજન કર્યું.

સંજોગવશાત્ બસ સમયસર આવી ગઈ.

આ મુદ્દો વ્યાકરણ વિષયક છે.

 

*તોપણ અને જોકે ભેગા લખવા.

ઉદા. હું નહિ આવું તોપણ તેઓ આવશે.

જોકે તે સારા ગુણે પાસ થઈ ગયો છે.

 

*જેમ કે, કેમ કે માં ‘કે’ જુદો લખવો.